Ze glipten ons onder de armendoor hun laatste zon achterna. We wilden nog vragen: wat zie je daar danen is het een licht of een zwart? Maar een glasharde stilte beving hensloot hun mond hun lichaam af. We moesten het doen zonderhun oogopslag. We moesten het doen zonderhun hartklop en voetstap. We moestenhet doen met …
Een gedicht voor achterblijvers die de pijn van het gemis willen doorleven. Het kan niet anders. Zij is dood, zij is weg. Ze wordt verschrikkelijk gemist. Maar liever de kou van de eenzaamheid dan de doodsgeur die in huis hing. De achterblijver wil de waarheid onder ogen zien. Maar dat is niet alles. Degene die …
Een gedicht over eenzaamheid. Alleen: een dreigend woord. Een dodelijk woord. ALLEEN (Keltisch) De tafel en het bed zeggen: alleen. De donkere kleren aan de muur: alleen. Om huis en stallen sluipt het woord – een moordenaar die men het mes hoort wetten op de steen. Ida G.M. Gerhardt Uit: Verzamelde gedichten. Athenaeum, Polak en …
Wat is hier mooi aan? De roemloze gewoonheid. Veroordeeld tot de Vinexwijk en tot de snuggere hoop die het leven daar leefbaar moet houden. Er is geen ontsnappen meer aan, zelfs niet met poëzie. Wie zegt dat we bestaan? In het gedicht is het nog ‘inkt van niks’. Nu maken de meeste mensen thuis scans …