Wat is hier mooi aan? De rust. Het verstrijken van de tijd, waarin de lieve vriendin haar bloesemzachte taal deelt met de ik. Dan is het weer nacht.
Wit en zwart
voor Rozalie
Het sneeuwt
vlok voor vlok
tussen takken, kleine twijgen,
op het gras,
waar een poes sluipt
naar de struiken voor het raam.
Ze zijn als
jouw woorden
zo vroeg in de ochtend
dat ik de
letters bijna dubbel las:
je zingt, lieve vriendin, je taal is
bloesemzacht.
Straks sluit
ik de witte Japanse panelen
voor mijn
raam. Alles gaat
dicht. Dan is het weer nacht.
Hannie Rouweler
Uit: “Rozen verwelken, bloemen”
Uitgeverij WEL, Bergen op Zoom
Meer gedichten over sterven, afscheid nemen en verder gaan vind je hier.
Wil je zien wat ik voor je kan doen als jij afscheid van een dierbare moet nemen? Kijk dan hier.