
Gedicht: Uit je handen valt de avond
Uit je handen valt de avond… Uit je handen valt de avond, knikker in een schaal. We kijken er langdurig naar. Dan ligt hij stil, wij ook. Het duister trekt vanuit de hoeken op en overwint. Eén onheilspellend ogenblik lang is er niets, houdt het huis zijn adem in en wacht. Nu richt zich op, …