Van dit gedicht wordt op veel websites alleen het eerste deel gebruikt. Dat deel past ook goed bij de plek waar het staat, op websites van hospices bijvoorbeeld. Ik heb dat deel ook gebruikt bij de uitvaart van mijn moeder. De erkenning van de worsteling, en de rust en lichtheid daarna, dat was ook in …
Een bijzonder troostrijk gedicht vind ik Voortdurend nu, van Esther Jansma. Wat hier mooi aan is zit in de relativering van het nieuwe en de inbedding van het nieuwe in het oude. Het is niet nieuw, het was er al, en het is desondanks te koesteren. Een archeoloog graaft een kapotgevallen beker op, scherven met …
Uit je handen valt de avond… Uit je handen valt de avond, knikker in een schaal. We kijken er langdurig naar. Dan ligt hij stil, wij ook. Het duister trekt vanuit de hoeken op en overwint. Eén onheilspellend ogenblik lang is er niets, houdt het huis zijn adem in en wacht. Nu richt zich op, …
Even Door de open ramen ademt ontspannen het huis. Ik zie mijn vrouw voor de spiegel een rode blouse passen – verwachting maakt haar ogen jong als de eerste dag. Ik hoor het kind de trap op komen met een mond vol vragen. Buiten in de zomerdroogte zijn alle geluiden rond en verend. Aan lange …
Erwtjes Toen ze een meisje was van zeventien moest ze de hele middag erwtjes doppen op het balkon. Ze wou de teil omschoppen. Ze was heel woest. Ze kon geen erwt meer zien. Toen ging ze maar wat dromen, van geluk, en dat geluk had niets van doen met erwten maar met de Liefde en …
StervelozenToen ik mijn dochter voorlas uit het Nachtverhaal van Paul Biegel en we op het punt kwamen waar een hommel op een blad zat, stierf en een ding werd, legde ze haar hand op het boek. “Waarom werd hij een ding?” vroeg ze. “Omdat hij dood ging.” antwoordde ik. “Als ik dood ga, word ik …
Zo zal ik je noemen, zo zal ik je noemen met een naam, die ik nog kleuren moet, een naam, die, denk ik, nooit een bijklank van vergeten heeft gehad, begeerlijk, bedoel ik, zuiders en mediaevaal, lichamelijk maar eeuwig, eeuwig, zonder einde, zonder einde, zonder einde, zo zal ik je noemen, argeloos, zo zal ik …
Wat is het derde land? Dat kan veel zijn. Het land van het leven na dit leven. Het eerste land is de baarmoeder, het tweede land het leven van het nier en nu en het derde het leven na de dood. Of het land waar je naartoe gaat als je nog leeft maar waar je …
Voor een dag van morgen Wanneer ik morgen doodga, vertel dan aan de bomen hoeveel ik van je hield. Vertel het aan de wind, die in de bomen klimt of uit de takken valt, hoeveel ik van je hield. Vertel het aan een kind dat jong genoeg is om het te begrijpen. Vertel het aan …
Dit gedicht werd voorgelezen door een weduwe in een uitvaart die ik verzorgde. Met haar man had ze veel gewandeld en het wandelen was een belangrijk thema in de uitvaart. Na het voorlezen zette zij de wandelschoenen van haar overleden man op zijn kist. Een sterk, en tegelijk schrijnend kwetsbaar gebaar. Afscheid van hun wandelingen, …