Winter Winter. je ziet weer de bomen door het bos, en dit licht is geen licht maar inzicht: er is niets nieuws zonder de zon. En toch is ook de nacht niet Uitzichtloos, zo lang er sneeuw ligt Is het nooit volledig duister, nee, Er is de klaarte van een soort geloof Dat het nooit …
Wat is hier mooi aan? De komende winter die als een schaduw over de tuin hangt. De zomer is afgelopen en men moet zich uitschrijven, het is afgelopen met het betekenen. Wat je ziet heeft zwarte randen, als de dood. De stilte zal vallen. De laatste dagen van de zomer Trager de wespen, schaarser de …
Wat is hier mooi aan? De terughoudendheid. Het koesteren van een kwetsbare ervaring. Niet elke geleefde ervaring laat zich vatten in een verhaal. En niet elke ervaring is geschikt om ‘zomaar’ te delen. In mijn praktijk merk ik ook hoe dicht op de huid de ervaring is met het sterven van een geliefde persoon. Soms …
Een gedicht voor een sombere herfstdag met ruimte en tijd genoeg voor een beetje melancholie en zelfbeklag. Aan wie ik ook maar dacht vandaag was dood, terwijl de landerijen en de steden gestaag langs het beslagen treinraam gleden en het om beurten miezerde en goot. Al menig lief is langer overleden dan dat ze mij …