Wat is hier mooi aan? De rust. Het verstrijken van de tijd, waarin de lieve vriendin haar bloesemzachte taal deelt met de ik. Dan is het weer nacht. Wit en zwart voor Rozalie Het sneeuwt vlok voor vlok tussen takken, kleine twijgen, op het gras, waar een poes sluipt naar de struiken voor het raam. …
Winter Winter. je ziet weer de bomen door het bos, en dit licht is geen licht maar inzicht: er is niets nieuws zonder de zon. En toch is ook de nacht niet Uitzichtloos, zo lang er sneeuw ligt Is het nooit volledig duister, nee, Er is de klaarte van een soort geloof Dat het nooit …
Wat is hier mooi aan? De komende winter die als een schaduw over de tuin hangt. De zomer is afgelopen en men moet zich uitschrijven, het is afgelopen met het betekenen. Wat je ziet heeft zwarte randen, als de dood. De stilte zal vallen. De laatste dagen van de zomer Trager de wespen, schaarser de …
Wat is hier mooi aan? De terughoudendheid. Het koesteren van een kwetsbare ervaring. Niet elke geleefde ervaring laat zich vatten in een verhaal. En niet elke ervaring is geschikt om ‘zomaar’ te delen. In mijn praktijk merk ik ook hoe dicht op de huid de ervaring is met het sterven van een geliefde persoon. Soms …