Het leven van Warner Prevoo leek een vuist vol mikadostokjes. Een stokje voor arts, voor zoon, voor vader, voor (ex-)partner, vriend: allemaal overzichtelijk op hun eigen plek. Ineens komt daar één stokje bij: kankerpatiënt. Dan dondert die vuist vol stokjes over tafel. Trek er één uit en de hele berg begint te schuiven. Hij is …
Die scheve blik tussen stervende patiënt en arts: als jij er niet over begint, doe ik het ook niet. De stilte in ‘de grot van de eenzame geheimen’ waar een stervende vertoeft. Niemand om mee te praten, want waarom zou je je geliefden belasten met jouw dood? Lijden dat verlengd wordt door artsen die wel …
In de voorafgaande blogs beschreef ik hoe katholiek kerkhof Eikenduinen in de Opstand terecht komt en daar uitkomt als een kaal terrein waarin niemand veel interesse heeft, totdat katholieken het langzaam maar zeker zijn oude kleur teruggeven. Het monopolie van de kerk op het dodenbeheer brokkelt verder af. Niet alleen door de Franse Revolutie, al …
Op de begraafplaats Oud Eik en Duinen in Den Haag staat een ruïne. Lange tijd heb ik gedacht dat die ruïne een folly was, een nagemaakte ruïne uit de achttiende of negentiende eeuw, neergezet om een sfeer van vergankelijkheid op te roepen. Als je naar de rest van de begraafplaats kijkt, is dat niet eens …