Mijn moeder stierf aan kanker. Tussen de diagnose en haar dood zaten twaalf weken. Twaalf weken van schok, ongeloof, accommodatie zo-goed-en-zo-kwaad-als-het-ging, zorgschema’s en, voor mij althans, verbijstering over de oncologe die mijn moeder behandelde. Mijn zwager, destijds internist in opleiding, noemde de oncologe van onze moeder een ‘soldaat’. Een soldaat die geleerd had tegen kanker …
‘Afval verwerk je, rouw niet.’ Een uitspraak die tot nadenken stemt. Ze stemde mij althans tot nadenken, want voor mij was het begrip ‘rouwverwerking’ helemaal niet verbonden met afval. Ik associeerde het met de wereld van kunst en ambacht. Zoals je kunt zeggen dat er zijde is verwerkt in een borduursel. Of met koken. Als …
Op 4 oktober won Stichting Mijn masker af de Noorderlichtprijs. Ik had het al gehoopt omdat ik zo blij was dat er jonge mensen zijn die hun eigen ervaring met sterven en rouw andere jongeren willen delen. Gewoon, vanuit hun eigen ervaring van betekenis willen zijn voor een lotgenoot. Dat is niet nieuw en niet …
Zeg niet te veel, het is veel dichterbij, veel kleiner, het staat voor het raam, beweegt even mee met het gordijn, blijft midden in de kamer staan, is het boek dat rustig openligt op de zin van gisteravond, de piano met de muziek van morgen, een begin van onrust, een raadselachtige droom, een vogel in …