juttersgeluk
ik klim op toppen van de tegenwind
om steeds opnieuw jouw zee te zien
in elke golf hoor ik een oud gedicht
het woord spoelt aan en wil een plek
de zinnen zoeken een houvast
omdat jouw storm nooit liggen gaat
het ritme kent de passie nog
danst tango’s met verlatenheid
verlangen daagt de klankkleur uit
geluid zwelt aan en ebt weer weg
net als je taal de zwaarte torst en
los kan laten voor het lichte vers
de stem draagt altijd verder dan
een weg of grens begrijpen zal
ik luister naar jouw levenslied
vind in een schelp de wereldreis
het zand vergeet mijn sporen straks
de vloed neemt elke voetstap mee
alleen de zee onthoudt misschien
dat ik een schat gevonden heb
Anneke Wasscher, Atlas van de tijd
Uitgeverij Kontrast, Oosterbeek, 2017
Meer gedichten over sterven, afscheid nemen en verder gaan vind je hier.
Wil je zien wat ik voor je kan doen als jij afscheid van een dierbare moet nemen? Kijk dan hier.